Un suflet nobil.x

O dara’n jos culcata pe’un foc mocnind de taine

Ce ar putea in tihna ca lumea s’o inece

Intr’un abis de unde scaldate’n apa rece

Starneste’o mare’ntreaga de unduiri sub haine.

Si’o geana aplecata de ochi inchis la multe

Pare sa nu mai poata amarul sa ascunda

Sub falnica’ncercare sa miste’n mare’un munte

Ea se deschide incet…in fond, e tot o unda.

De tot ce e nevoie, fiinta’i duce gol

Caci nimeni nu’ntelege ori asa se preface

Iar geana se inchide si’n intuneric tace,

‘Ngropand adanc un falnic dulce’amor.