O dara’n jos culcata pe’un foc mocnind de taine
Ce ar putea in tihna ca lumea s’o inece
Intr’un abis de unde scaldate’n apa rece
Starneste’o mare’ntreaga de unduiri sub haine.
Si’o geana aplecata de ochi inchis la multe
Pare sa nu mai poata amarul sa ascunda
Sub falnica’ncercare sa miste’n mare’un munte
Ea se deschide incet…in fond, e tot o unda.
De tot ce e nevoie, fiinta’i duce gol
Caci nimeni nu’ntelege ori asa se preface
Iar geana se inchide si’n intuneric tace,
‘Ngropand adanc un falnic dulce’amor.
